Hani şehit ailelerine sahip çıkıyordunuz?...

Erzurum merkez Yakutiye ilçesi Yukarı Sanayi Mahallesinde yaşayan Muteber (52) ve Abdulrezzak Yılmaz çiftinin 6 çocuğundan biri olan Erol Yılmaz, 1999 yılında Adana'da vatani görevini yaparken kaza kurşunu sonucu şehit oldu. Devlet, şehit olan Erol Yılmaz için ailesine 3 ayda bir ödenmek üzere maaş bağladı. 9 yıl boyunca aldıkları bu maaşla geçimlerini sağlayan aileye, 12 yaşındaki engelli çocukları Mustafa için de maaş başvurusunda bulunması tavsiye edildi. Gözü yaşlı şehit babası, doğuştan engelli olan küçük çocuklarının eğitimine destek olunması amacıyla Sosyal Güvenlik Kurumu’na müracaat etti.

Yapılan inceleme sonunda Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK), Mustafa'ya üç ayda bir ödenmek üzere 600 lira engelli maaşı bağladı. Maaş desteği alan Yılmaz ailesi çocukları Mustafa'yı engelli çocukların eğitiminin yapıldığı Recep Birsin Özen Eğitim ve Uygulama okuluna gönderdi. Şehit maaşıyla ailesini geçindiren, engelli maaşıyla da çocuğunu okula gönderen baba Abdulrezzak Yılmaz, bir süre önce SGK'dan gelen borç yazısıyla şok oldu. Şehit maaşı aldıkları için, 2008 yılının Haziran ayından bu yana yapılan ikinci maaş ödemesinin kesildiğinin bildirildiği yazıda, ayrıca bugüne kadar ödenen paraların da geri ödenmesi istendi. SGK yazısında 4 bin 412 lira 72 kuruş tutarındaki miktarın yüzde 50 faiziyle geri ödenmemesi halinde icra takibi başlatılacağı bildirildi.

SGK'dan gönderilen yazıya çok şaşırdığını belirten baba Abdulrezzak Yılmaz, “Benim oğlum 1999 yılında şehit oldu. Devlet bana o zaman maaş bağladı. Ben engelli çocuğum için 2008 yılında müracaat ettim. Benden evraklar istediler, üzerime tapulu arazim olmadığına dair birçok belgeyi verdim. Haziran 2008'de maaş ödenmeye başlandı. Ağustos 2010 döneminde bana gelen yazıda şehit çocuğumdan dolayı maaş aldığım gerekçesiyle engelli çocuğum için talep ettiğim maaşın kesildiği bildirildi. Yazıda ayrıca bugüne kadar ödenen toplam 4 bin 412 lira 72 kuruşun da yüzde 50 faizle geri ödenmesi istendi. Benim bu gecekondudan başka bir şeyim yok. Ben bu parayı nasıl ödeyeyim. Yaşadığım yer bir gecekondu. Biz devletten engelli çocuğumun maaşının kesilmesini değil, devam etmesini istiyorum.” dedi.

Engelli çocuklarının maaşının kesilmesini üzüntüyle karşıladıklarını belirten anne Muteber Yılmaz ise “Biz o parayla çocuğumuzu okutuyorduk. Şimdi ne yapacağız? Bu parayı nasıl öderiz. Elimizde sadece bir gecekondu var.” diye gözyaşı döktü.

1999 yılında şehit olan oğulları Erol Yılmaz’ın, askere gitmeden önce çobanlık yaptığını ve ailece bu parayla geçindiklerini anlatan gözü yaşlı anne, “Kocam zaten kalp hastası. Bu yüzden çalışıp eve para getirme şansı da yok. Devlet, engelli oğlumuz Mustafa için ödediği parayı faizle bizden geri istiyor. Bizim bu parayı ödeyecek gücümüz bile yok. Gelsinler, o halde evimizdeki eşyaları götürsünler. Başbakanımız, bizim imdadımıza yetişsin. Evladımı toprağın bağrına verdim. Devletimiz yarın kapımıza haciz için dayanırsa, ben kahrımdan ölürüm.” diye konuştu.